پیری جمعیت به صورت تصاعدی در حال افزایش است و تقاضا برای مراقبت‌های طولانی‌مدت نیز به سرعت در حال افزایش است. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، از هر سه نفری که به سن پیری می‌رسند، حدود دو نفر برای زندگی روزمره به حمایت طولانی‌مدت نیاز دارند. سیستم‌های مراقبت طولانی‌مدت در سراسر جهان برای مقابله با این تقاضاهای رو به رشد در تلاش هستند. طبق گزارش پیشرفت دهه سالمندی سالم سازمان ملل (2021-2023)، تنها حدود 33٪ از کشورهای گزارش‌دهنده منابع کافی برای ادغام مراقبت‌های طولانی‌مدت در سیستم‌های بهداشتی و مراقبت‌های اجتماعی موجود دارند. سیستم‌های مراقبت طولانی‌مدت ناکافی، بار فزاینده‌ای را بر دوش مراقبان غیررسمی (عمدتاً اعضای خانواده و شرکا) قرار می‌دهد، که نه تنها نقش کلیدی در حفظ سلامت و عملکرد دریافت‌کنندگان مراقبت دارند، بلکه به عنوان راهنما برای سیستم‌های پیچیده بهداشتی عمل می‌کنند که به موقع بودن و تداوم خدمات مراقبتی را تضمین می‌کنند. حدود 76 میلیون مراقب غیررسمی در اروپا مراقبت ارائه می‌دهند. در کشورهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD)، حدود 60٪ از افراد مسن به طور کامل توسط مراقبان غیررسمی مراقبت می‌شوند. با افزایش اتکا به مراقبان غیررسمی، نیاز مبرمی به ایجاد سیستم‌های حمایتی مناسب وجود دارد.
مراقبان اغلب خودشان مسن‌تر هستند و ممکن است دارای ناتوانی‌های مزمن، ضعف یا مرتبط با سن باشند. در مقایسه با مراقبان جوان‌تر، نیازهای فیزیکی کار مراقبت می‌تواند این بیماری‌های از پیش موجود را تشدید کند و منجر به فشار فیزیکی بیشتر، اضطراب و خودارزیابی ضعیف از سلامت شود. یک مطالعه در سال ۲۰۲۴ نشان داد که سالمندانی که مسئولیت‌های مراقبت غیررسمی دارند، در مقایسه با افراد غیرمراقب همسن، کاهش شدید سلامت جسمی را تجربه می‌کنند. مراقبان مسن‌تری که از بیمارانی که نیاز به مراقبت ویژه دارند مراقبت می‌کنند، به ویژه در برابر عوارض جانبی آسیب‌پذیر هستند. به عنوان مثال، بار مراقبت بر مراقبان مسن‌تر در مواردی که مراقبان مبتلا به زوال عقل، بی‌تفاوتی، تحریک‌پذیری یا افزایش اختلالات در فعالیت‌های ابزاری زندگی روزمره را نشان می‌دهند، افزایش می‌یابد.
عدم تعادل جنسیتی در میان مراقبان غیررسمی قابل توجه است: مراقبان اغلب زنان میانسال و مسن هستند، به ویژه در کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط. زنان همچنین بیشتر احتمال دارد که برای شرایط پیچیده‌ای مانند زوال عقل مراقبت ارائه دهند. مراقبان زن نسبت به مراقبان مرد، سطوح بالاتری از علائم افسردگی و کاهش عملکرد را گزارش کردند. علاوه بر این، بار مراقبت تأثیر منفی بر رفتار مراقبت‌های بهداشتی (از جمله خدمات پیشگیرانه) دارد. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۲۰ در میان زنان ۴۰ تا ۷۵ ساله انجام شد، ارتباط منفی بین ساعات کار مراقبتی و پذیرش ماموگرافی را نشان داد.
کار مراقبتی پیامدهای منفی به همراه دارد و باید از مراقبان مسن‌تر حمایت شود. اولین گام مهم در ایجاد حمایت، سرمایه‌گذاری بیشتر در سیستم‌های مراقبت طولانی‌مدت است، به‌ویژه زمانی که منابع محدود هستند. اگرچه این امر حیاتی است، اما تغییرات گسترده در مراقبت طولانی‌مدت یک شبه اتفاق نمی‌افتد. بنابراین، ارائه حمایت فوری و مستقیم به مراقبان مسن، از جمله از طریق آموزش برای افزایش درک آنها از علائم بیماری که مراقبانشان نشان می‌دهند و حمایت از آنها برای مدیریت بهتر بار و نگرانی‌های مربوط به مراقبت، مهم است. تدوین سیاست‌ها و مداخلات از دیدگاه جنسیتی برای از بین بردن نابرابری‌های جنسیتی در مراقبت طولانی‌مدت غیررسمی مهم است. سیاست‌ها باید تأثیرات بالقوه جنسیتی را در نظر بگیرند. به عنوان مثال، یارانه‌های نقدی برای مراقبان غیررسمی ممکن است اثرات منفی ناخواسته‌ای بر زنان داشته باشد، مشارکت نیروی کار آنها را دلسرد کند و در نتیجه نقش‌های جنسیتی سنتی را تداوم بخشد. ترجیحات و نظرات مراقبان نیز باید در نظر گرفته شود. مراقبان اغلب احساس می‌کنند که نادیده گرفته می‌شوند، کم‌ارزش شمرده می‌شوند و گزارش می‌دهند که از برنامه مراقبت از بیمار کنار گذاشته می‌شوند. مراقبان مستقیماً در فرآیند مراقبت دخیل هستند، بنابراین بسیار مهم است که به نظرات آنها بها داده شود و در تصمیم‌گیری‌های بالینی گنجانده شود. در نهایت، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر چالش‌ها و نیازهای منحصر به فرد سلامت مراقبان سالمند و اطلاع‌رسانی در مورد مداخلات مورد نیاز است؛ یک بررسی سیستماتیک از مطالعات مربوط به مداخلات روانی-اجتماعی برای مراقبان نشان می‌دهد که مراقبان سالمند همچنان در چنین مطالعاتی کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند. بدون داده‌های کافی، ارائه پشتیبانی معقول و هدفمند غیرممکن است.
جمعیت رو به پیری نه تنها منجر به افزایش مداوم تعداد سالمندانی می‌شود که نیاز به مراقبت دارند، بلکه به طور متناظر منجر به افزایش تعداد سالمندانی می‌شود که کار مراقبت را انجام می‌دهند. اکنون زمان آن رسیده است که این بار را کاهش دهیم و بر نیروی کار اغلب نادیده گرفته شده‌ی مراقبان سالمند تمرکز کنیم. همه افراد سالمند، چه دریافت‌کننده مراقبت باشند و چه مراقب، شایسته‌ی زندگی سالم هستند.
زمان ارسال: ۲۸ دسامبر ۲۰۲۴