اخبار

با افزایش سن جمعیت و پیشرفت تشخیص و درمان بیماری‌های قلبی عروقی، نارسایی مزمن قلبی (نارسایی قلبی) تنها بیماری قلبی عروقی است که شیوع و شیوع آن رو به افزایش است.جمعیت چین از بیماران نارسایی قلبی مزمن در سال 2021 حدود 13.7 میلیون نفر، انتظار می رود تا سال 2030 به 16.14 میلیون نفر برسد، مرگ نارسایی قلبی به 1.934 میلیون برسد.

نارسایی قلبی و فیبریلاسیون دهلیزی (AF) اغلب با هم وجود دارند.تا 50 درصد از بیماران جدید نارسایی قلبی، فیبریلاسیون دهلیزی دارند.در میان موارد جدید فیبریلاسیون دهلیزی، نزدیک به یک سوم نارسایی قلبی دارند.تشخیص علت و معلول نارسایی قلبی و فیبریلاسیون دهلیزی دشوار است، اما در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و فیبریلاسیون دهلیزی، مطالعات متعدد نشان داده اند که ابلیشن با کاتتر به طور قابل توجهی خطر مرگ به هر علت و بستری مجدد نارسایی قلبی را کاهش می دهد.با این حال، هیچ یک از این مطالعات شامل بیماران مبتلا به نارسایی قلبی در مرحله پایانی همراه با فیبریلاسیون دهلیزی نبود، و جدیدترین دستورالعمل‌ها در مورد نارسایی قلبی و فرسایش شامل فرسایش به عنوان یک توصیه کلاس II برای بیماران مبتلا به هر نوع فیبریلاسیون دهلیزی و کاهش کسر جهشی است، در حالی که آمیودارون یک توصیه کلاس I است

مطالعه CASTLE-AF که در سال 2018 منتشر شد، نشان داد که برای بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی همراه با نارسایی قلبی، فرسایش کاتتر به طور قابل‌توجهی خطر مرگ به هر علت و بستری مجدد نارسایی قلبی را در مقایسه با دارو کاهش می‌دهد.علاوه بر این، تعدادی از مطالعات نیز مزایای فرسایش کاتتر را در بهبود علائم، معکوس کردن بازسازی قلب، و کاهش بار فیبریلاسیون دهلیزی تایید کرده‌اند.با این حال، بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی همراه با نارسایی قلبی مرحله نهایی اغلب از جمعیت مورد مطالعه حذف می شوند.برای این بیماران، ارجاع به موقع برای پیوند قلب یا کاشت دستگاه کمکی بطن چپ (LVAD) موثر است، اما هنوز شواهد پزشکی مبتنی بر شواهد در مورد اینکه آیا ابلیشن کاتتر می‌تواند مرگ را کاهش دهد و کاشت LVAD را در زمان انتظار برای قلب به تاخیر بیندازد، وجود ندارد. پیوند

مطالعه CASTLE-HTx یک کارآزمایی تصادفی‌سازی شده و کنترل‌شده توسط محقق با کارآیی برتر تک مرکزی، برچسب باز بود.این مطالعه در Herz-und Diabeteszentrum Nordrhein-Westfale، یک مرکز ارجاع پیوند قلب در آلمان که حدود 80 پیوند در سال انجام می دهد، انجام شد.در مجموع 194 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی در مرحله پایانی با فیبریلاسیون دهلیزی علامت دار که از نظر واجد شرایط بودن برای پیوند قلب یا کاشت LVAD مورد ارزیابی قرار گرفتند، از نوامبر 2020 تا مه 2022 ثبت نام کردند. همه بیماران دارای دستگاه های قلبی قابل کاشت با پایش مداوم ریتم قلب بودند.همه بیماران در نسبت 1:1 برای دریافت فرسایش کاتتر و داروهای هدایت‌شده یا برای دریافت دارو به تنهایی تصادفی شدند.نقطه پایانی اولیه ترکیبی از مرگ همه علل، کاشت LVAD یا پیوند اضطراری قلب بود.نقاط پایانی ثانویه شامل مرگ همه علل، کاشت LVAD، پیوند اضطراری قلب، مرگ قلبی عروقی، و تغییرات در کسر جهشی بطن چپ (LVEF) و بار فیبریلاسیون دهلیزی در 6 و 12 ماه پیگیری بود.

در ماه مه 2023 (یک سال پس از ثبت نام)، کمیته نظارت بر داده ها و ایمنی در یک تجزیه و تحلیل موقت دریافت که رویدادهای نقطه پایانی اولیه بین دو گروه به طور قابل توجهی متفاوت و بیشتر از حد انتظار بود، که گروه فرسایش کاتتر موثرتر و مطابق با قانون Haybittle-Peto، و قطع فوری رژیم دارویی تجویز شده در مطالعه را توصیه کرد.محققان توصیه کمیته را برای اصلاح پروتکل مطالعه برای کوتاه کردن داده‌های پیگیری برای نقطه پایانی اولیه در 15 می 2023 پذیرفتند.

پیوند قلب و کاشت LVAD برای بهبود پیش آگهی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی در مرحله پایانی همراه با فیبریلاسیون دهلیزی ضروری است، با این حال، منابع محدود اهداکننده و سایر عوامل کاربرد گسترده آنها را تا حدی محدود می‌کند.در حالی که منتظر پیوند قلب و LVAD هستیم، چه کارهای دیگری می توانیم انجام دهیم تا پیشرفت بیماری را قبل از شروع مرگ کاهش دهیم؟مطالعه CASTLE-HTx بدون شک از اهمیت بالایی برخوردار است.این نه تنها مزایای ابلیشن با کاتتر را برای بیماران مبتلا به AF ​​خاص تأیید می کند، بلکه مسیر امیدوارکننده ای را برای دسترسی بالاتر برای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی در مرحله پایانی پیچیده با AF فراهم می کند.